تشخیص سکته قلبی با ECG و تحلیل QRS

مرحله پنجم: کمپلکس QRS

برای ارزیابی و تفسیر نوار قلب از روی کمپلکس QRS باید ویژگی‌های زیر را مد نظر قرار داد:

طول

ارتفاع

مورفولوژی یا ظاهر موج

چگونه QRS را تحلیل کنیم؟

طول کمپلکس QRSطول این کمپلکس می‌تواند باریک (در حدود ۰٫۱۲ ثانیه) باشد و در برخی مواقع طول آن ممکن است، بزرگ‌تر شود (بیش از ۰٫۱۲ ثانیه).کمپلکس QRS با طولی باریک، زمانی اتفاق می‌افتد که پالس‌های الکتریکی به دسته‌های ماهیچه‌ای His و فیبرهای پورکنژ (Purkinje) بطن‌ها هدایت شوند.

این امر موجب ایجاد دپلاریزاسیون هماهنگ و سازمان یافته‌ای می‌شود.یک مجموعه QRS گسترده و طویل در صورت وجود یک توالی دپلاریزاسیون غیرطبیعی رخ می‌دهد.

به عنوان مثال، یک دپلاریزاسیون خارج بطنی که در آن پالس‌ها یا تکانه‌های الکتریکی به آرامی در میوکارد از مرکز بطن پخش می‌شود. در مقابل، یک دپلاریزاسیون خارج دهلیزی منجر به ایجاد یک کمپلکس QRS باریک می‌شود،

زیرا این امر با اختلال در سیستم هدایت طبیعی قلب همراه است. به طور مشابه، یک بلوک شاخه‌ای منجر به ایجاد یک مجموعه QRS گسترده می‌شود،

زیرا پالس الکتریکی به دلیل اختلال در سیستم هدایت قلبی، به سرعت به یک بطن می‌رود و پس از آن به آرامی از میوکارد عبور کرده و در بطن دیگر گسترش می‌یابد، در این حالت به دلیل دپلاریزاسیون غیر همزمان بطن‌ها، اختلالاتی در عملکرد قلب ایجاد می‌شود.

ارتفاع کمپلکس QRSدر تفسیر نوار قلب ارتفاع این کمپلکس به دو صورت بلند و کوتاه یا به عنوان SMALL یا TALL توصیف می‌شوند:کمپلکس‌های QRS با ارتفاع کمتر از 5 میلی‌متر در لیدهای اندامی (لیدهای متصل به دست‌ها و پاها) یا کمتر از 10 میلی‌متر در لیدهای سینه‌ای تحت عنوان کمپلکس‌هایی با ارتفاع کوتاه تعریف می‌شوند.

کمپلکس‌های QRS بلند نشان دهنده هیپرتروفی یا افزایش ضخامت ماهیچه بطن‌ها هستند

(اگرچه این حالت می‌تواند به دلیل ویژگی‌های بدن مانند قد بلند و اندام باریک نیز اتفاق بیفتد).

مورفولوژیدر تفسیر نوار قلب برای ارزیابی مورفولوژی کمپلکس QRS،

باید هر یک از امواج Q ،R و S به تنهایی مورد بررسی قرار بگیرند.موج دلتاموج دلتا بخشی از کمپلکس QRS است که در ابتدای این موج بعد از فرورفتگی Q اتفاق می‌افتد.

موج دلتا نشانه‌ای از این اتفاق است که بطن‌ها زودتر از حالت نرمال خود از جایگاه گره دهلیزی – بطنی فعال شده‌اند.

در این حالت QRS زودتر شروع می‌شود و و ارتفاع آن کوتاه‌تر شده و فاصله PR نیز کم می‌شود. به چنین شرایطی سندرم «ولف پارکینسون وایت» (Wolf Parkinson White) می‌گویند.

وجود موج دلتا به تنهایی نشان دهنده ابتلا فرد به سندرم ولف پارکینسون وایت نیست، بلکه برای تشخیص قطعی نیاز به شواهد و انجام آزمایش‌های دیگری نیز وجود دارد.